Blue Banana – sałatka kolorów. Recenzja
Niebieski banan jest naprawdę nieźle pokręcony. To gra na spostrzegawczość, ale i refleks. Dodatkowo musimy tu przestawić się na swoisty rodzaj myślenia. Za wszystkim stoi Wolfgang Warsch – znany m.in. z Fudżi, Iluzji, The Mind, Rzuć na tacę i Szarlatanów z Pasikurowic. Nazwisko znane, ale jak sprawdzi się sama gra? Zapraszam do lektury.
Spis treści
Informacje o grze
Wydawnictwo: Piatnik
Liczba graczy: 2-5
Czas gry: ok. 15 min.
Wiek: 8+
Cena: ok. 32 zł
Wykonanie
W pudełku zdecydowanie za dużym w stosunku do zawartości znajdziemy talię kart, parę tekturowych znaczników, a także (!) plastikowego niebieskiego banana. Właściwie to trochę taki gadżet, ale naprawdę całkiem sympatyczny. Wydawcą gry jest Piatnik, znany z produkcji kart, więc właśnie w ich przypadku nie musimy martwić się o jakość.
Instrukcja zawiera dokładnie 8 języków, w tym polski. Zasady są wytłumaczone przystępnie, gra zresztą do zbyt trudnych nie należy.
Co jednak muszę wytknąć z recenzenckiego obowiązku? Gra opiera się na między innymi na rozpoznawaniu kolorów, ale mimo to różnice pomiędzy żółtym a pomarańczowym są dość subtelne. Przy słabym świetle gracze będą mieli zdecydowanie problem, żeby bezbłędnie wskazać jeden czy drugi. Niestety.
Zasady
Zacząć należy od tego, że każdy przedmiot w grze ma swój właściwy kolor: banan jest żółty, żaba – zielona, wieloryb – niebieski, bakłażan – fioletowy, flaming – różowy, truskawka – czerwona, piłka do koszykówki – pomarańczowa i w końcu cylinder – czarny. Na kartach jednak żaden z tych przedmiotów nie jest we właściwym kolorze. Wszystko jest pomieszane.
Jak widzimy więc poniżej: bakłażan może być niebieski, a banan – pomarańczowy.
Gra podzielona jest na 8 rund. W każdej z nich 2 karty wskazują “zadanie”. 8 stosów dookoła – to możliwe do zabrania karty. Jeśli np. wyłożone zostaną dwie karty: czerwona żaba i różowy bakłażan, wówczas szukamy (w sensie: staramy się zabrać) następujące karty:
- z racji, że właściwym kolorem żaby jest zielony – szukamy wszystkich przedmiotów o takim właśnie kolorze
- z racji, że czerwony (kolor na karcie żaby) wskazuje na truskawkę – szukamy wszystkich truskawek (obojętnie o jakim kolorze)
- podobnie: z uwagi na to, że bakłażan jest fioletowy – szukamy wszystkich fioletowych rzeczy
- różowy kolor zaś wskazuje na flamingi
Po zabraniu karty z wierzchu stosu może odsłonić się kolejna karta do zabrania. Trzeba więc być czujnym. Co robimy, gdy nie ma już kart do zabrania, należy wówczas jak najszybciej zabrać leżącego na środku niebieskiego banana.
Po każdej rundzie weryfikujemy poprawność kart. Ciekawostką jest tutaj “nagroda” dla gracza, który ma najwięcej kart. Dostaje on co rundę żeton z bananem. Przy każdym kolejnym błędzie gracz ten oprócz zwrócenia niepoprawnych kart, musi także oddać wcześniej zgromadzone karty – zawsze w liczbie zebranych żetonów z bananem.
Warianty
W wariancie pierwszym szukamy elementów niepasujących: jeśli na karcie mamy więc czerwoną żabę i i różowego bakłażana, wówczas szukamy kart, które spełnią jednocześnie wszystkie warunki:
- nie będą zielone (bo żaba)
- nie będą truskawką (bo kolor czerwony)
- nie będą fioletowe (bo bakłażan)
- nie będą flamingiem (bo kolor różowy)
W wariancie drugim zasada szukania kart zmienia się z rundy na rundę: najpierw elementy pasujące, a następnie niepasujące.
Wrażenia
Nie da się zaprzeczyć, że Niebieski banan wpisuje się w dość obszerną rodzinę gier na spostrzegawczość. Przypominają się tu oczywiście: Duuuszki czy też Duuuszki w kąpieli, ale też np. Kakerlakensuppe. W każdej z nich liczy się refleks i spostrzegawczość. Dodatkowo nasz umysł za każdym razem musi jakoś dopasować element. W Duuuszkach będzie do brakujący element, ale już w Niebieskim bananie wszystko zależy od wariantu. W najtrudniejszym (drugim) raz będziemy szukali elementów wspólnych, a w kolejnej rundzie – wszystkiego, co nie pasuje. Nie będzie łatwo. Z początku aż prosi się by szukać żab, skoro odkryliśmy właśnie taką kartę. Tu wszystko opiera się nie na kolorach. Skoro wyszła żaba, szukamy zielonych elementów. Skoro jednak żaba jest czarna, to także i cylindrów. Przy tłumaczeniu wydaje się to proste, ale w praktyce nasz umysł musi się przestawić na odpowiednie myślenie. Z czasem “nauczymy się” gry.
Niebieski banan to z jednej strony gra wybitnie imprezowa. Jednak wymaga sporo uwagi, zwłaszcza na początku (przy poznaniu gry). Sprawdzi się w gronie rodzinnym, ale nie tylko. Trzeba oczywiście uczulić graczy, że gra skupia się na refleksie i szybkim działaniu. Nie każdemu będzie to odpowiadać. Gdy zaś dodamy dodatkowe warianty niektórzy mogą nie wytrzymać. W końcu raz szukamy rzeczy zgodnych z wytycznymi, aby w kolejnej rundzie szukać tylko tych, na które karty nie wskazują. Nie jest to łatwe.
Bardzo przypadł mi do gustu sposób wyrównania szans. Gracz, który posiada najwięcej kart, otrzyma też największą karę w przypadku pomyłki. Jeden mały błąd może więc dość szybko zmienić wynik rozgrywki. Dzięki temu właściwie do końca każdy ma szansę.
Niebieski banan pozwala na grę w gronie od 2 do 5 graczy. Im więcej ludzi przy stole, tym weselej, chociaż i rozgrywki dwuosobowe są udane. Całość zamyka się zazwyczaj w 15 minutach, choć zdarzają się i krótsze rozgrywki.
Podsumowanie
Mi osobiście i mojej rodzinie Niebieski banan bardzo przypadł do gustu. Jest szybki, wciągający, ale też dość wymagający. Co prawda do gry trzeba trochę miejsca, ale zdecydowanie warto zabierać go ze sobą na różne wakacyjne okazje. Dodatkowe warianty urozmaicają rozgrywkę, a najtrudniejszy z nich naprawdę wykręca umysł
Sama gra przy okazji wygląda bardzo atrakcyjnie, zwłaszcza jeśli chodzi o tytułowy gadżet w postaci niebieskiego banana.
- ćwiczy spostrzegawczość i refleks
- proste zasady
- kilka wariantów gry
- gadżet w postaci tytułowego niebieskiego banana
- gra właściwie dla każdego
- szybka rozgrywka
- początkowe problemy z rozróżnieniem kolorów żółtego i pomarańczowego
- za duże pudełko w stosunku do zawartości
Ocena: 
(4 / 5)
Dziękujemy wydawnictwu Piatnik za przekazanie gry do recenzji.
Łukasz Hapka
| Game Details | |
|---|---|
/pic4960025.jpg) | |
| Name | Blue Banana (2019) |
| Złożoność | Medium Light [1.57] |
| BGG Ranking | 9075 [6.64] |
| Liczba graczy | 2-5 |
| Projektant/Projektanci | Wolfgang Warsch |
| Grafika | Uncredited |
| Wydawca | Mercurio and Piatnik |
| Mechanizmy | Catch the Leader, Pattern Recognition and Real-Time |
Ulubione tytuły: Race for the Galaxy, Le Havre, Lewis & Clark.
- Disney Sorcerer’s Arena: Legendarne sojusze. Disney na wojnie. Recenzja - 21 marca 2024
- Między półkami. Recenzja łamigłówki z kotem - 2 lutego 2024
- Trio – zapamiętaj i zbieraj tria. Recenzja - 8 grudnia 2023
