Drakon – smocze zabawy. Recenzja.
Stara smoczyca o imieniu Drakon schwytała grupę poszukiwaczy przygód, którym nie udało się niepostrzeżenie zakraść do jej legowiska. Jak wiadomo, smoki są przebiegłe i często się nudzą, więc Drakon zdecydowała się na małą grę – wypuściła przerażonych bohaterów u bram swojego magicznego labiryntu mówiąc, że ten, kto pierwszy zbierze dziesięć złotych monet, będzie mógł odejść wolno. Pozostali zasilą smoczą spiżarnię.
Spis treści
Zawartość pudełka
Pudełko, w którym znajdują się wszystkie elementy, jest – w porównaniu do innych gier tego typu – niewielkie, dzięki czemu zajmuje mało miejsca na półce. Pomimo sporej ilości płytek czy żetonów, wszystko mieści się w stosunkowo niewielkiej przestrzeni, ponieważ dużą część pudełka zajmuje… wypraska. Na szczęście na niej jest miejsce na karty pomocy, bohaterów oraz krótką instrukcję.
A oto co znajduje się w środku:
- sześć figurek bohaterów
- figurka Drakon
- 72 płytki komnat
- 28 żetonów monet
- sześć kart bohaterów
- sześć kart pomocy
- instrukcja
Wszystkie elementy zostały wykonane z dobrych i trwałych materiałów. Płytki komnat i żetony zrobiono z grubej tektury, dzięki czemu będą dobrze służyć przez wiele rozgrywek. Karty bohaterów i pomocy wykonano z cieńszego materiału, ale po włożeniu ich w koszulki na pewno nie zużyją się zbyt szybko.
Instrukcja jest krótka i bardzo przejrzysta. Zasady zostały wyjaśnione w prosty i klarowny sposób, dodatkowo poparto je ilustracjami, dzięki czemu w trakcie gry można uniknąć wszelkich niejasności.
Na szczególną uwagę zasługują figurki bohaterów i smoczycy starannie odlane z szarego plastiku. Tradycyjnie gracze sami mogą je pomalować posiłkując się kolorystyką z kart.
O co chodzi?
Gracze poruszają się po legowisku i zbierają monety znalezione w różnych komnatach. Kiedy gracz/bohater (te pojęcia są traktowane zamiennie) znajdzie monetę, podgląda jej wartość i kładzie zakrytą przed sobą, trzymając ją w tajemnicy przed innymi. Gra kończy się w momencie, gdy któryś z bohaterów uzbiera jako pierwszy dziesięć złotych monet.
Wejście do labiryntu
Przygotowanie do gry nie jest skomplikowane. Na środku obszaru gry umieszczamy komnatę wejściową, a następnie mieszamy pozostałe płytki i kładziemy je zakryte w stosie. Zakryte monety będą tworzyć skarbiec Drakon, a pionek przedstawiający smoczycę należy umieścić obok nich. Potem każdy z graczy wybiera kartę bohatera i odpowiadającą jej figurkę oraz dobiera cztery płytki ze stosu komnat, tworząc w ten sposób swoją startową rękę.
Rozgrywka składa się z serii tur. W każdej turze gracz może wykonać jedną wybraną akcję: dokłada komnatę lub wykonuje ruch.
Aby dołożyć komnatę gracz wykłada jedną ze swoich trzymanych na ręce płytek w taki sposób, aby stykała się krawędzią z inną komnatą, już znajdującą się na stole. Musi ją zorientować tak, by strzałki nie wskazywały strzałek na sąsiednich płytkach. Po tym gracz dobiera wierzchnią płytkę ze stosu komnat.
Aby wykonać ruch, bohater musi poruszać się zgodnie z kierunkiem wskazywanym przez strzałkę znajdującą się na płytce, na której aktualnie stoi jego figurka. Wiele komnat posiada efekty, które działają, gdy bohater do nich wchodzi lub je opuszcza. Są one bardzo ważne, bo stanowią podstawę do zdobywania monet. Może to być zmuszenie innego gracza do wykonania akcji ruchu, kradzież monety od innego gracza, utrata monety, obrót komnaty czy wreszcie ruch Drakon (smoczyca może poruszać się w dowolnym kierunku, ignorując strzałki i efekty komnat).
Tak wygląda podstawowa rozgrywka. W instrukcji znajdują się także cztery warianty opcjonalne, które urozmaicają grę.
„Ucieczka z legowiska Drakon” zmienia sposób osiągnięcia zwycięstwa. Gracz, który jako pierwszy zdobędzie osiem monet musi wejść do komnaty z symbolem Ucieczki lub Portalu, aby wygrać. Z kolei „Bohaterowie” zapewniają każdemu z graczy specjalną zdolność, którą można wykorzystać raz na grę. „Krótka rozgrywka” skraca czas gry – zwycięzca musi zebrać tylko siedem monet. Ostatnią dodatkową zasadą jest „Rozgrywka drużynowa”, dzięki której możliwa jest gra parami.
Smoczny kąsek
Drakon to reedycja gry wydanej w roku 2004. Obecna wersja zawiera nowe plastikowe figurki oraz karty pomocy bohaterów. Dodatkowo liftingowi zostały poddane ilustracje znajdujące się na płytkach.
Wizualnie Drakon zachwyca. Ładne, pełne detali figurki na pewno więcej zyskają po pomalowaniu. Ilustracje znajdujące się na kafelkach i przedstawiajace fragmenty lochów świetnie wprowadzają w klimat dusznych, niemal klaustrofobicznych podziemi. Brak jednolitej, przewidywalnej planszy, wprowadza element zaskoczenia i niepewności, co też kryje się za kolejnymi drzwiami.
Rozgrywka przeznaczona jest dla dwóch do sześciu graczy. Ilość osób nie wpływa w większym stopniu na jej płynność. Zmienia się jedynie w przypadku dodatkowej opcji “Rozgrywki drużynowej”, dzięki której para współpracujących ze sobą graczy może łatwiej (niekoniecznie szybciej) osiagnąć zwycięstwo.
Sama gra ma bardzo proste zasady i szybką rozgrywkę, co zdecydowanie wyróżnia ją na tle innych przygodówek. Być może nie będzie to zachętą dla starych wyjadaczy, którzy przesiedzieli niejedną nockę nad planszą do Talisman: Magia i miecz czy podobnego tytułu. Przywołany Talisman to bardziej rozbudowana gra przygodowa, która nie każdemu początkującemu graczowi przypadnie do gustu. Większość “cięższych” przygodówkowych tytułów ma bardziej skomplikowane zasady, a dodatkowo duży wpływ na działania bohaterów mają niespodziewane wydarzenia. W Drakon nie ma miejsca na niespodziewany atak goblinów, zawalenie się korytarza, burzę czy inne niespodzianki. W grze brakuje tego elementu losowości, gdyż każdy dokłada konkretną płytkę z ręki i może zaplanować swoje działania na kilka ruchów do przodu. Jedynym zaskoczeniem może być kształt planszy zmieniający się z każdą rozgrywką. Jeśli więc ktoś zamierza dopiero zacząć, nomen omen, przygodę z grami przygodowymi, to może być świetny tytuł na początek.
Niestety, nawet w beczce miodu może się znaleźć łyżka dziegciu. A tą niewątpliwie jest cena. Gracz, który ma już niejakie rozeznanie w cenach planszówek, będzie wolał wysupłać dodatkowe kilkadziesiąt złotych na cięższy tytuł, w który pogra dłużej i do którego może zakupić różne dodatki. Natomiast Drakon może stać się świetnym prezentem dla kogoś, kto dopiero przekonuje się do planszówek.
- proste zasady
- kilka wariantów gry
- estetyczna szata graficzna
- starannie wykonane figurki
- cena
Ocena: 
(4 / 5)
Dziękujemy wydawnictwu Galakta za przekazanie gry do recenzji.
Magdalena Stawniak
| Game Details | |
|---|---|
/pic4601251.jpg) | |
| Name | Drakon (Fourth Edition) (2015) |
| Złożoność | Light [1.46] |
| BGG Ranking | 4212 [6.48] |
| Player Count (Recommended) | 2-6 (3-6) |
| Projektant/Projektanci | Tom Jolly |
| Grafika | Henning Ludvigsen and Brian Schomburg |
| Wydawca | Arclight Games, Delta Vision Publishing, Edge Entertainment, Fantasy Flight Games, Galakta, Game Harbor, Giochi Uniti and Heidelberger Spieleverlag |
| Mechanizmy | Grid Movement, Modular Board, Network and Route Building, Race, Tile Placement and Variable Player Powers |
- Pingwiny z Madagaskaru – czyli nieloty kontratakują! Recenzja - 24 października 2016
- Wesoła Farma. Rolnik szuka… paszy. Recenzja - 26 lutego 2016
- Mały Książę. Droga do gwiazd. Droga usiana gwiazdami. Recenzja - 1 listopada 2015
