MUMIA. Wyścig w bandażach – recenzja

MUMIA – wyścig w bandażach, to gra wydawnictwa EGMONT, w której śmiałkowie wyruszają na wyprawę w głąb starożytnych piramid w poszukiwaniu skarbów ukrytych tam przez faraonów kilka tysięcy lat temu. W szaleńczym wyścigu będą musieli uważać, by nie natrafić na pułapki w postaci śmiertelnych pająków, skorpionów czy szkieletów. Ale jeżeli uda im się prześcignąć czas i innych zawodników, mają szansę na drogocenne skarby i życie w dobrobycie. W wyścigu będzie im towarzyszyła mumia, która o dziwo bezwiednie biega po tajemniczych labiryntach nie robiąc nikomu krzywdy. Jednak i ona czasami może komuś pokrzyżować plany…  

Co w pudełku?

W klasycznej wielkości pudełku znajdziemy elementy do gry podstawowej: 18 kafelków zagrożeń, 8 kafelków skarbów, 6 kafelków wielbłądów, 4 żetony mumii, pole start i meta, 18 pionków (po 2 dla każdego z 6 możliwych graczy), mumia, 8 strażników, 2 kostki. Dodatkowo, do wariantu zaawansowanego mamy jeszcze: 10 żetonów akcji, po jednym kapeluszu szczęścia i pecha, 4 kafelki wymiany i 8 kafelków ryzyka. Są to elementy, które w pierwotnej wersji były sprzedawane osobno, w formie dodatków, jednak EGMONT włożył wszystko do jednego pudełka – co uważam za naprawdę dobry pomysł i miły ukłon w kierunku nabywcy Wszystkie elementy są dobrze wykonane i wydają się wytrzymać nawet najbardziej szaleńcze wyścigi

Kafelki zagrożeń – znajdują się na nich cyfry od -1 do -10 i są to skarby, których najlepiej unikać, choć czasami właśnie warto walczyć o jak najniższe wartości (ale o tym za chwilę). Grafiki na nich przedstawiają wszystko to, co może zrobić krzywdę, między innymi trucizna, skorpion, pająk, trzęsienie ziemi, szalony naukowiec, wąż boa. Czerwono-granatowa kolorystyka wskazuje na to, że lepiej się strzec. Kafelki skarbów – wartości od +1 do +8, brązowo-zielone grafiki przedstawiają złote skarby, o które będzie toczyła się prawdziwa walka! Kafelki wielbłądów – przydatne zdobycze w sytuacji, kiedy przypadkowo zdobędziemy kafelki zagrożeń, bowiem każdy wielbłąd zamienia jeden minus na plus tak, że z -10 robi się +10, warto? No pewnie! Można celowo zbierać najmniejsze kafelki i wielbłądy i nieźle się obłowić! Żetony mumii – małe kółeczka z numerami 1, 2, 3, 4 – to ilość punktów, które zdobywa gracz, który przechodzi mumią przez start. Pierwszy 4 punkty, drugi 3, itd. Pola start i meta ustawia się w dowolnym miejscu na stole i od jednego do drugiego układa się wszystkie kafelki (lub ich część – zależnie od decyzji). Na polu start układa się… Pionki – po 3 w kolorze żółtym, niebieskim, zielonym, czerwonym, pomarańczowym i fioletowym. Przemieszczając je mamy szansę na zebranie kafelków.

Mumia – postać, która pełni rolę dodatkowego pionka gracza, którego może używać każdy. Poza tym, można ją traktować jako strażnika (stojąc na kafelku broni do niego dostępu), lub jako zdobywcę punktów za przejście przez start. Tutaj wydawnictwu EGMONT należą się ukłony za wprowadzenie tego elementu do gry, ponieważ w pierwotnej wersji był zaledwie zwyczajny pionek pełniący te same funkcje. Dopiero polska wersja przyniosła fajną mumię, która niezwykle podoba się dzieciakom.  Strażnicy – postacie, które stoją i bronią wielbłądów, więc żeby je zbierać należy strażników przesuwać. Tak samo jak mumia pełnią rolę przeszkadzaczy/pomagaczy w zależności od sytuacji. Kostki – jedna zwykła K6 z oczkami od 1 do 6, druga też K6, ale z pionkiem i strażnikiem (możemy poruszyć któregoś z nich), z mumią (przesuwamy mumię) i z pytajnikiem (ruszamy obojętnie czym).  

Żetony akcji – zdobywamy je w wariancie zaawansowanym w momencie, kiedy zdobędziemy kafelek zagrożenia. Żetony w ramach rekompensaty pomagają w grze, na przykład dając kolejny ruch, pozwalając na przesunięcie niechcianych pionków na inne pole, itd. Kapelusz pecha i szczęścia – dają na koniec odpowiednio -10 i +10 punktów dla graczy, którzy w nich zakończą grę. Przydzielane są według rzutów kostkami, natomiast w trakcie gry można się wymieniać nimi lub oddawać/zabierać przeciwnikom. Kafelki wymiany – po zejściu z nich gracz oddaje kafelek leżący na górze jego stosu. Jest to dobra opcja w sytuacji, kiedy jako ostatni położyliśmy kafelek zagrożenia, a zła w każdym innym wypadku. Ale to oczywiście wedle uznania Kafelki ryzyka – w ich wypadku do końca nie wiemy czy dadzą nam + czy -, to zależy od tego ile ich jest. Parzysta liczba sprawia, że każdy z nich daje nam dodatnie punkty, natomiast nieparzysta niestety zabierze bardzo dużo punktów. Tutaj trzeba dobrze kalkulować i mieć dobrą pamięć (podczas gry nie można podglądać jakie kafelki posiadamy).

Jak wygląda rozgrywka?

Zanim zaczniemy, należy przygotować grę. Po pierwsze decydujemy z jaką ilością kafelków gramy (można wybrać ich część lub wszystkie), układamy je w określony sposób (według wskazówek w instrukcji albo wedle własnego uznania). Kolejnym krokiem jest ustawienie strażników, wybór koloru pionków i ustawienie ich na starcie wraz z mumią. Można też podjąć decyzję, czy gramy na pierwszy ogień w wersję podstawową, czy może od razu zaawansowaną ze wszystkimi elementami? Wydawca zaleca, by na początek wybrać wersję najprostszą (tylko kafelki zagrożenia, skarbów i wielbłądy), a z czasem dokładać dodatkowe elementy, bowiem gra ze wszystkim, co kryje pudełko, to już prawdziwe wyzwanie! Ja osobiście polecam raz zagrać w wariant podstawowy, by zrozumieć o co chodzi, natomiast później dorzucić całą resztę i naprawdę dobrze się bawić W tym momencie zaczyna się rozgrywka. W swoim ruchu gracz turla obiema kostkami i przemieszcza odpowiednią postać na właściwe miejsce. Jeżeli wylosuje pionek i strażnika, może poruszyć którymkolwiek swoim pionkiem albo strażnikiem, który nie stoi sam – samotnego nie można poruszać. W przypadku wylosowania mumii, nie ma innego wyjścia jak nią poruszyć, natomiast pytajnik daje wolność wyboru. Tak gra toczy się do momentu, kiedy którykolwiek z graczy dotrze na metę wszystkimi swoimi pionkami. Drugą opcją jest sytuacja, kiedy wszyscy gracze dotrą na metę. Tutaj instrukcja daje nam prawo wyboru opcji.  

Ale oczywiście nie dojście do mety daje zwycięstwo, ale ważny jest każdy ruch, który wykonamy podczas naszego wyścigu po skarby. Każdy gracz wykonując swoje ruchy zdobywa kafelki. Wygląda to następująco: gracz, który opuszcza kafelek, na którym nikt nie stoi, zabiera go ze sobą i odkłada na stos w swoich zasobach. W taki sposób można zdobyć kafelki dodatnie, ujemne, “ryzykowne” oraz wielbłądy. Kiedy gracz staje na kafelek wymiany nie zabiera go ze sobą, tylko oddaje swoją ostatnią zdobycz graczowi po lewej. Fajną opcją jest też możliwość przesuwania strażników lub mumii, co może nam pomóc (kiedy np. Którymś z nich sprawimy, że schodząc z kafelka zagrożenia, nie będziemy musieli go brać, lub kiedy te pionki odsuwamy, by wziąć dobre i potrzebne kafelki). Ale możemy tez przeszkadzać przeciwnikom, np. Przesuwając pionki na kafelki, które chcą zabrać, albo odsuwając pionki z tych, których woleliby nie brać. Mumia pełni również rolę podobną do roli pionków – kiedy schodzimy nią z pustego kafelka, zabieramy go do siebie. Czasami toczy się też walka o jakiś dobry kafelek, kiedy to dwóch graczy stoi na nim i nie chce odejść. Wówczas obaj czekają na poddanie się drugiego, więc może to trochę potrwać, ale najczęściej koniec końców ktoś się poddaje i odchodzi, a drugi triumfuje. Dodatkowo przy zdobyciu kafelka ujemnego gracz otrzymuje żetony akcji, dzięki którym robi dodatkowe, korzystne dla niego ruchy. Można zdobyć też punkty za przejście mumią przez start. Jednak kiedy mumia 4 razy przejdzie przez start i wyczerpią się żetony dające za to punkty, wówczas kostka z postaciami oraz mumia wędrują do pudełka i grę kontynuuje się turlając tylko kostką z oczkami i poruszamy wedle wyboru – pionkami lub strażnikami. Kiedy już gra się skończy, podliczamy punkty – dodatnie za skarby, oraz dzięki wielbłądom za kafelki zagrożenia, liczymy kafelki ryzyka i zgodnie z instrukcją podliczamy ich punkty, dodajemy jeszcze wszystkie inne punkty, które zdobyliśmy w międzyczasie, odejmujemy punkty ujemne i… mamy wynik! Osoba z największą ich liczbą oczywiście wygrywa

Jakie ogólne wrażenia?

MUMIA – wyścig w bandażach, to gra rodzinna dla 2 do 6 graczy, w której dobre planowanie i odrobina szczęścia mogą zagwarantować zwycięstwo. Pudełko zdecydowanie przyciąga uwagę każdego, zwłaszcza dzieci. Elementy są wykonane ładnie i porządnie. Za duży plus uważam fakt, że wszystkie elementy gry są zmieszczone w jednym pudełku i nie musimy dokupować dodatków, by nasza rozgrywka była naprawdę ciekawa. Jeżeli chodzi o grę samą w sobie, to jest ona naprawdę fajna i zaskakująca. Jest wiele możliwości działania i zdobywania punktów. Najfajniejsze jest to, że do samego końca nie wiadomo ile ma się punktów i kto wygra. Dodatkowo wiele możliwości wyboru kafelków, ich ułożenia, kwestii zakończenia gry – to wszystko sprawia, że każda rozgrywka wygląda inaczej. Niektóre elementy gry wywołują wiele dyskusji i opowieści. Grając z dzieciakami co chwilę słyszałam coraz to ciekawsze historie o skorpionach, pająkach czy innych bliżej mi nieznanych stworach. Cały pomysł też podoba się dzieciom i dzięki niemu chcą dowiedzieć się więcej o mumiach, piramidach i tamtych czasach. Z tego względu gra posiada również walor edukacyjny, co uważam za niezwykle ważne. Grunt to łączyć przyjemne z pożytecznym. A rozgrywka niewątpliwie jest przyjemna zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych. Ważna jest też obecność mumii jako fajnego, ale też elementu, który całą grę niewątpliwie urozmaica. Ogólnie rzecz ujmując – polecam! :) 

Ocena: (4 / 5)

Dziękujemy wydawnictwu EGMONT za przekazanie gry do recenzji.

Magdalena Byrtek

Game Details
Name	Mumia: Wyścig w bandażach (2014)
Złożoność	Light [1.33]
BGG Ranking	14363 [6.44]
Liczba graczy	2-6
Projektant/Projektanci	Michael Kiesling and Wolfgang Kramer
Grafika	Gianluca Panniello
Wydawca	Egmont Polska
Mechanizmy	Dice Rolling, Modular Board and Roll / Spin and Move

• About
• Latest Posts

Magdalena Byrtek

Najbardziej lubi gry proste, kolorowe i niewymagające długiego studiowania instrukcji. Ulubione tytuły to "CV", "Osadnicy: Narodziny Imperium", "Ticket to ride", "Belfort". Najchętniej gra z dziećmi

Latest posts by Magdalena Byrtek (see all)

• Aarrr! – recenzja gry pirackiej - 29 marca 2015
• GRY PLANSZOWE W PIGUŁCE #506 - 14 marca 2015
• GRY PLANSZOWE W PIGUŁCE #503 - 9 marca 2015