Completto – niby tylko liczby… Recenzja

Completto to gra, która przywędrowała do naszej redakcji z Niemiec. Za wydaniem stoi Schmidt Spiele. Gra właściwie w całości składa się z drewnianych klocków. A na nich wartości od 1 do 100. Tylko tyle? Czy można z tego zrobić grę?

Okazuje się, że jak najbardziej. Completto jakoś nawiązuje do klasycznych gier typu Rummikub. Sama gra należy bowiem do serii Classic Line. Nie zrażajmy się więc językiem niemieckim na okładce i zajrzyjmy do środka.

Wykonanie

Jak wspomniałem wcześniej, w środku oprócz instrukcji znajdziemy worek (strunowy) z 100 drewnianymi klockami. Klocki są spore, dobrze wykonane i wycięte. Na klockach znajdują się dobrze wymalowane wartości liczbowe. Widać, że gra wytrzyma niejedno.

Jakości klocków właściwie nie ma co zarzucić.

Sama instrukcja jest jasna (wraz z przykładami), a jest jej raptem 2 strony. Wydanie gry jest międzynarodowe, polskiego brak, ale znajdziemy tam m.in. język angielski. 

Zasady

Wszystkie płytki wysypujemy na środek stołu, zakrywamy i mieszamy. Każdy gracz wybiera losowo 17 z nich (zakrytych) i układa z nich rządek.

Początkowy rządek

Następnie dobieramy po 5 płytek i kolejno: odkrywamy i umieszczamy w wybranym miejscu naszego rządku (rozsuwając pozostałe płytki). W jaki sposób należy to robić? Otóż nasz rządek docelowo będzie rosnący (po lewej: najniższe wartości, po prawej: najwyższe). Stąd też liczbę 98 umieszczę pewnie na końcu rzędu, a 55 w okolicy środka.

5 losowych kafli dołożonych do startowego rządku. Zaczynać będziemy więc z 22 płytkami.

Następnie zaczynając od gracza startowego każdy ma 2 możliwości:

79 powinno pasować gdzieś tu

• dobranie płytki ze środka stołu; na początku wszystkie są zakryte; wybraną płytkę odkrywamy i dokładamy do naszego rzędu „wypychając” inną, zakrytą płytkę, która wędruje na środek stołu
  • jeśli nie możemy w ten sposób dołożyć płytki, wówczas trafia ona odkryta na środek stołu – inni gracze będą mogli w swoim ruchu ją dobrać

72 już nam się nie zmieści

• zmiana kolejności naszych płytek: wybieramy z naszego rzędu jedną zakrytą płytkę i przenosimy ją w inne miejsce; robimy to głównie wtedy, by dobrać odkrytą płytkę, której nie wziął (nie weźmie nikt inny)

Gramy tak do momentu aż jeden z graczy ułoży pełny rząd (z samymi odkrytymi liczbami).

Ciekawostka: są płytki (liczby), które można obrócić i stworzą inną liczbę (np. 18 i 81). Specjalnie zostały one tak zaprojektowane, by mogły służyć za obie wartości.

Specjalna zasada: jeśli w naszym rzędzie dołożymy płytkę, by obok siebie były kolejne wartości (np. 60 i 61), otrzymujemy wtedy dodatkowy ruch.

Wrażenia

Płytek jak widać jest sporo

Szybka gra. Trochę szczęścia, trochę szacowania. Właściwie jest to pozycja dla każdego. Na pewno można do niej zachęcić rodziców czy dziadków, bo zasady są dość proste. Młodsze dzieci też przy niej mogą się niejednego nauczyć (mój 6-latek był nią mocno zainteresowany): liczenia, prawdopodobieństwa…

Completto to w zasadzie gra o prawdopodobieństwie i szacowaniu. Po dobraniu nowego kafla muszę wykombinować, gdzie go położyć. Czy 54 ma być bliżej 48 czy 62? Wiadomo, zależy, co już zostało odkryte ewentualnie leży u innych graczy. Oczywiście nowe kafle są dobierane w sposób losowy. Może się więc zdarzyć, że nawet przy niezbyt dobrym (i przemyślanym) ułożeniu początkowym, dostaniemy akurat te numerki, które nam pasują. Owszem. Do tego jeszcze dochodzą dodatkowe ruchy, które otrzymujemy gdy mamy liczby kolejno (59 i 60). Wiadomo, zdarzyć się to może też całkiem przypadkowo.

Na początku gry wszystko toczy się dość szybko i raczej bez przestojów. Schody zaczynają się pod koniec, gdy w naszych rządkach jest już dość ciasno. Warto wtedy przemyśleć przesunięcie naszych kafli, by zrobić miejsce na te odkryte i pozostawione na stole przez innych. Jeśli zrobię to szybciej niż inni, jest gwarancja, że dostanę odpowiednią płytkę. Na końcu będzie się przecież liczyć, kto skompletuje rządek jako pierwszy.

Zasady mamy więc proste, rozgrywka jest dość losowa, ale jak dla takiej szybkiej i rodzinnej gry jest to do akceptacji. Klimatu, jak widać po zdjęciach, raczej nie ma co tu szukać.

Co z regrywalnością? Układ liczb za każdym razem będzie inny. Rozgrywki więc będą się różnić. Sama gra i to, co robimy, może jednak z czasem nużyć. W swej prostocie i miechanizmie gra jest bowiem powtarzalna. Wiadomo, pewnie w Completto nie będziemy grali codziennie. Ale na sporadyczne (niedzielne?) granie dla całej rodziny z pewnością się nada. 

Skalowanie…  W grze właściwie interakcja pomiędzy graczami jest mocno ograniczona. Właściwie każdy gra sam. Skalowanie więc jest dość płynne. W każdym składzie (od 2 do 4 graczy) jest podobnie. Wiadomo, im więcej osób, tym więcej numerów do ogarnięcia: wszystko oczywiście po to, bo poprawnie oszacować, gdzie wstawić kafelek.

Podsumowanie

Pudełko, a w nim worek z płytkami

Completto to dobry tytuł. Nie rewolucyjny, ale dobry. Do zagrania z każdym. Z pewnością proste zasady nie zniechęcą także i starszego pokolenia. Zaś samo wykonanie pozwoli na grę (lub nawet zabawę z liczbami) z młodszymi dziećmi. Gra na rodzinne spotkania – idealna.

Rozgrywka jest szybka, przyjemna i zachęca do kolejnych partii. Czy nie będzie problemu z pewną powtarzalnością i schematycznością? Jeśli nie zamierzamy grać w nią zbyt często, to nie ma takich obaw.

Co jeszcze dodać? Okazuje się, że gra jest dostępna w polskich sklepach. Dystrybutorem jest G3, w pudełku znajdziemy polską instrukcję. 

Ocena: (3,5 / 5)

Dziękujemy wydawnictwu Schmidt Spiele za przekazanie gry do recenzji.

Łukasz Hapka

Zapraszamy do sklepu naszego partnera, gdzie kupicie wiele gier w dobrej cenie – planszostrefa.pl.

Game Details
Name	Completto (2015)
Złożoność	Light [1.00]
BGG Ranking	7169 [6.59]
Player Count (Recommended)	2-4 (3-4)
Projektant/Projektanci	Heinz Meister
Grafika	Uncredited
Wydawca	Möbius Games and Schmidt Spiele
Mechanizmy	Tile Placement

• About
• Latest Posts

Łukasz Hapka

Jest miłośnikiem gier złożonych. Mimo wszystko sympatią darzy wiele tytułów, niekoniecznie mózgożernych. W kręgu jego zainteresowań są także gry logiczne.
Ulubione tytuły: Race for the Galaxy, Le Havre, Lewis & Clark.

Latest posts by Łukasz Hapka (see all)

• Toriki: Wyspa rozbitków – co robić na bezludnej wyspie. Recenzja - 2 lutego 2025
• Tuki – kto będzie szybszy? Recenzja - 6 grudnia 2024
• Dunder albo kot z zaświatu – gdzie dojdziemy śladami niezwykłego kota? Recenzja - 4 grudnia 2024