Dwar7s Fall. Budować, kopać, przeszkadzać. Recenzja
Screeny potrafią zmylić, zwłaszcza te z dużym zbliżeniem. Mówiąc szczerze Dwar7s Fall okazał się tytułem zupełnie innym od tego, czego się spodziewałem. Jak widać, krasnoludy i kafelki nie oznaczają od razu nowego Sabotażysty. Więc czym jest Dwar7s Fall? Zaraz Wam powiem.
Spis treści
Zawartość
Jak już wspomniałem na wstępie – zostałem zaskoczony. Spodziewałem się ogromnego pudła, tymczasem dostałem niewielkie pudełeczko wypełnione po brzegi kartami. Oprócz kart mamy jeszcze króciutką instrukcję oraz meeple w 4 kolorach.
Wykonanie? To może zacznę od końca – meeple, jak to meeple, niczym się specjalnym nie wyróżniają. Instrukcja natomiast… mogła być i powinna być lepsza. Jest krótka, teoretycznie opisuje zasady gry, jednakże w praktyce pojawiają się problemy (o czym będzie później).
Natomiast same karty (trolli i celów handlowych) czy kafelki królestwa wyglądają naprawdę świetnie. Czuć pewien bajkowy klimat. Są solidnie wykonane, raczej nie powinny się szybko zużyć. Pewnym minusem są problemy z tasowaniem ich kwadratowych kształtów, ale da się przeżyć taką niedogodność. Wykonanie to jedna z najmocniejszych stron tego tytułu.
Zasady
Jak pokrótce wygląda zabawa? Każdy graczy w swojej turze może wykonać 3 akcje (w dowolnej kolejności, akcje mogą być powtarzane):
- wyłożyć z ręki kafelek królestwa na stół (lub nadbudować już istniejący o ile ma ten sam symbol i nie ma na nim żadnego meepla). Plansza jest wspólna dla wszystkich
- wystawić krasnoluda (meepla) na wolne pole kafelka
- przesunąć krasnoluda z jednego kafelka na inny
Jeżeli na mapie jest wystawiony zamek twojego koloru – możesz przeprowadzić 4 akcje. Poza tym możesz również zagrać (nie wykorzystując akcji) dowolną liczbę kart trolli z ręki. Naszym zadaniem jest zdobywanie kolorowych kryształów, aby wymieniać je na nasze “cele handlowe”.
Wygrywa gracz, który na koniec gry (tj. po wykonaniu trzech celów handlowych) zdobędzie największą liczbę punktów.
Wrażenia i podsumowanie
Oczywiście opis zasad nie jest wyczerpujący, jednak już po nim można wywnioskować, z czym mamy do czynienia. Tak, Dwar7s Fall to gra typu worker placement. Przyznam się bez bicia – sama mechanika “postaw pionka, zgarnij zasoby” nie jest moją ulubioną, gdyż zazwyczaj interakcja w grach tego typu jest ograniczona do “postawię się tam przed tobą”. Nuda.
Na szczęście Dwar7s Fall ma pewne rozwiązania czyniące grę bardziej… podłą. A ja lubię podłe gry
Po pierwsze – mamy ograniczoną liczbę kart na ręce (do 9), co wymusza na nas budowanie (w końcu zaczynamy z 9 kaflami królestwa). A uwierzcie mi – czasem wcale nie chcemy budować. Jednak cała zabawa zaczyna się kawałek dalej…
…z kartami trolli. Zdobywamy je w jednym z budynków. Co one potrafią? Naprawdę dużo. Może podmienimy naszego krasnoludka z tym innego gracza? Niech zbiera też bezużyteczne dla niego kryształy (pamiętacie o limicie kart? ). Oh, zebrał już 4 krasnoludków i prawie zabił tego potwora na zamku (o czym zaraz będzie mowa), byłoby naprawdę szkoda, gdyby wszystkie krasnoludki wróciły mu na rękę. Ten krasnoludek mi przeszkadza, może go przesunę od 2 pola? Hmm… daj mi ten kryształ jeszcze. A tak w ogóle to stawiam krasnoludka na twoim zamku, zamieniam miejscami z moim, twoi znikają a ja stawiam ci giganta w zamku…
Właśnie, potwory. Każdy z graczy ma dwie karty – smoka i giganta. Gigantem możemy “nadbudować” dowolny zamek, zaś smokiem – kopalnie. Tym samym wyłączamy taką kartę tymczasowo z gry. Jest to szczególnie upierdliwe, gdy ktoś nadbuduje nam zamek – jedna akcja drogą nie chodzi. Oczywiście możemy takiego potwora pokonać… ale kosztuje to naprawdę sporo sił.
Teraz nieco minusów. Po pierwsze – instrukcja. Niestety nie wyjaśnia ona wszystkich problemów, jakie mogą się pojawić na stole. Z pamięci mogę podać przynajmniej dwa: jak obliczać punkty z zamku otoczonego murami (co jeśli są przerwy/wyjścia?) i drugi – czy w razie użycia karty trolla przeciwnik musi wykonać działanie z kafelka (poza swoją turą)?
Drugim jest “lekkie” niezbalansowanie ukrytych celów losowanych na początku gry przez graczy i dających dodatkowe punkty. Zebranie kilku kryształków jest nieporównywalnie łatwiejsze od zbudowania królestwa na 8 pól czy pokonanie 2 potworów. Mogłoby być to fajnym urozmaiceniem rozgrywki, a zamiast tego może dość niesprawiedliwe przechylić szalę zwycięstwa w jedną stronę.
W Dwar7s Fall grałem w 4 oraz w 2 osoby. Rozgrywka w każdym gronie jest nieco inna, choć w gruncie rzeczy w obu wariantach spisuje się nieźle (choć osobiście zaproponowałbym chyba pośredni wariant na 3 osoby). W osoby zdecydowanie większe znaczenie nabiera smok i nadbudowa kopalni, jednakże niemal nie ma szansy na zablokowanie budynków. W 4 osoby jest zgoła inaczej – kopalnie często świecą pustkami, jednak często budynki są zablokowane przez innych graczy i jesteśmy zmuszani do wykorzystywania naszych akcji na budowanie.
Mimo oprawy graficznej nie proponowałbym tego tytułu małym dzieciom – Dwar7s Fall wcale nie jest taki prosty jak się wydaje, troszkę kombinowania jednak tutaj mamy.
Czas rozgrywki? W 4 osoby trzeba liczyć przynajmniej godzinkę, w 2 zeszło nam około 30 minut.
Czy poleciłbym Dwar7s Fall? Tak, nawet jeśli (jak ja) nie przepadacie za mechaniką worker placement. Wszystko dzięki możliwości negatywnej interakcji. Gdyby jej nie było prawdopodobnie machnąłbym ręką na ten tytuł.
Jak oceniam 4?
4 – bardzo dobry tytuł, posiadające minimalne wady albo po prostu nie ma tego nieokreślonego “czegoś”, które zmusiłoby mnie do dania wyższej oceny.
- świetna oprawa graficzna
- negatywna interakcja
- dość proste zasady, jednak dające sporo możliwości
- słabo napisana instrukcja
- ukryte cele są dość słabo zbalansowane
Ocena: 
(4 / 5)
Piotr Kędzierski
Dziękujemy Vesuvius Media za udostępnienie gry do recenzji.
| Game Details | |
|---|---|
/pic3357631.jpg) | |
| Name | Dwar7s Fall (2016) |
| Złożoność | Medium Light [2.22] |
| BGG Ranking | 5002 [6.48] |
| Liczba graczy | 2-4 |
| Projektant/Projektanci | Luís Brueh |
| Grafika | Luís Brueh |
| Wydawca | MAGE Company, Mandala Jogos, Mosigra, Mysterious Island Games and Vesuvius Media |
| Mechanizmy | Hand Management, Set Collection, Take That, Tile Placement and Worker Placement |
- Wiarusi. Przeżyć Wielką Wojnę – recenzja - 27 kwietnia 2017
- La Cosa Nostra. To nic osobistego. To czysty biznes – Recenzja - 30 marca 2017
- 10 minut. Bang, nie żyjesz! – recenzja - 8 marca 2017
