Pszczółki. Rewelacyjne dziecięce memory. Recenzja

Radosna okładka (ilustrował niejaki Michael Menzel), sympatyczny tytuł. Wiek graczy od 4 lat. Czy zapowiada się na dziecięcy hit? I co ciekawego można wycisnąć z gry typu memory?

Wykonanie

Na pierwszy rzut oka może zastanawiać, dlaczego prosta gra dla dzieci (pewnie jeszcze oparta na kartach) jest w tak dużym pudełku. Po otwarciu jednak okazuje się, że rozmiar jest uzasadniony. Mamy więc w środku 6 fantastycznych pszczółek sporej wielkości. A fantastyczne są dlatego, gdyż mogą dzieciom posłużyć za zabawkę, a każda z nich to wańka wstańka. Oprócz pszczółek znajdziemy też sporej wielkości ule (podobnie jak pszczółki są wykonane z plastiku). Jak łatwo się domyślić, będzie to mieszkanie dla pszczółek.

Dołóżmy do tego jeszcze niesamowicie grube (kwadratowe) karty (a jakże!). Dlaczego każda gra dla dzieci nie może być wykonana w takim standardzie?

Szczególnie mnie, jako rodzica, zauroczył fakt, że oprócz samej gry (o niewątpliwych walorach edukacyjnych) dostajemy też właściwie i zabawkę dla dzieci.

Ociupinkę zasad

Wiek graczy od 4 lat, więc zasad nie będziemy mieli tu za dużo i oczywiście nie będą one zbytnio skomplikowane.

Przed grą rozkładamy w kole pszczoły, przez chwilę staramy się zapamiętać ich położenie, a następnie zakrywamy je ulami.

W swoim ruchu gracz odkrywa wierzchnią kartę ze stosu. Są tu możliwe 3 rodzaje kart:

• z pszczołą – musimy wówczas odkryć ul, gdzie schowała się dana pszczoła (6 różnych kolorów); może to być ul ze środka, ul innego gracza lub nasz; jeśli znaleźliśmy pszczołę, zabieramy taki ul do siebie; jeśli ul był nasz, wówczas mamy dodatkowy ruch;
• z ulem – zabieramy wówczas dowolny ul ze środka (bez podglądania); jeśli na środku nie ma już uli, zabieramy go od dowolnego z graczy
• z misiem – musimy wówczas oddać jeden z naszych uli (bez pokazywania, która pszczoła w nim siedzi); jeśli nie posiadamy ula, nic  się nie dzieje.

Gra toczy się tak do momentu, gdy któryś z graczy zdobędzie 4 ule (albo skończą się karty). Wygrywa oczywiście ten, kto zebrał więcej uli.

3 rodzaje kart

Wrażenia

Któregoś popołudnia, po obiedzie, siedliśmy do gry razem z dziećmi. My, rodzice, 2-letni Dominik, 3-letnia Marysia, 5-letni Franek. Już same pszczoły wzbudziły sporo sensacji. A gra?

Okazała się niesamowitym hitem. Nawet dla Dominika nie było problemem wskazać, gdzie jest konkretna pszczoła. Owszem nie każdy dwulatek poradzi sobie z takim zadaniem. Zwłaszcza, że trzeba się troszeczkę na grze skupić, bo pszczoły i ule przechodzą od gracza do gracza dość szybko. Dobrze też, gdy nad całością rozgrywki czuwa rodzic: animuje, pomaga w wytłumaczeniu, co robi karta…

Rozgrywka (zgodnie z pudełkiem) nie trwa za długo (ok. 15 min), więc nawet młodsze dzieci dadzą radę. Często jednak na jednej partii się nie skończy. Młodsze dzieci zapewne będą już w tym czasie gdzie indziej, ale starsze chętnie grają dalej

Z racji, że całość to memory w innych szatach, to rodzice stają do gry na równi z dziećmi. Oczywistym jest, że nie będzie dla nich problemem  zapamiętać położenie pszczółek (tak jak dla dorosłych). Z jednej strony jest to więc memory, ale utrudnieniem jest ciągle zmieniająca się sytuacja (np. przy karcie z misiem ktoś oddaje swój ul, ale nie odsłania, co było w środku). Ule przechodzą od gracza do gracza, czasem ktoś coś odsłoni, czasem nie. Żeby wygrać trzeba naprawdę sporej koncentracji (czasem także troszeczkę szczęścia – dwie takie same karty pod rząd).

Szata graficzna zachęca do gry, a samo wykonanie jest porządne i z pewnością wytrzyma niejedną partię nawet z niezłymi rozrabiakami.

Jeszcze dwa słowa odnośnie skalowalności: im więcej osób, tym lepiej, ale gra w dwie osoby też ma sens. Sytuacja nie będzie zmieniać się tak drastycznie, ale też będzie sporo rzeczy do zapamiętania.

Podsumowując

Trudno mi sobie wyobrazić dzieci, którym gra by się nie spodobała. Pewnie może tak być w przypadku tych, które już “wyrosły z pszczółek”. Dla wszystkich innych, nawet dla ogarniętych dwulatków, przedszkolaków, młodych uczniów… zabawa będzie przednia.

Pszczółki oprócz sympatycznej otoczki graficznej mają też niewątpliwy walor edukacyjny: wzrost koncentracji, poprawa zapamiętywania…

Szukacie czegoś lepszego od zwykłego memory? Pszczółki będą idealne.

Ocena: (5 / 5)

Dziękujemy wydawnictwu G3 za przekazanie gry do recenzji.

Łukasz Hapka

Game Details
Name	Bee Alert (2012)
Złożoność	Light [1.15]
BGG Ranking	7519 [6.62]
Liczba graczy	2-5
Projektant/Projektanci	Reiner Knizia
Grafika	Alvin Madden and Michael Menzel
Wydawca	AMIGO, Asmodee, G3, Kaissa Chess & Games, Mercurio, SimplyFun and Swan Panasia Co., Ltd.
Mechanizmy	Memory

• About
• Latest Posts

Łukasz Hapka

Jest miłośnikiem gier złożonych. Mimo wszystko sympatią darzy wiele tytułów, niekoniecznie mózgożernych. W kręgu jego zainteresowań są także gry logiczne.
Ulubione tytuły: Race for the Galaxy, Le Havre, Lewis & Clark.

Latest posts by Łukasz Hapka (see all)

• Oryszalk – rzut okiem - 31 maja 2023
• Great Western Trail: Argentyna – do Buenos… Recenzja - 23 maja 2023
• Sherlock Holmes: Mistyczne śledztwa – tajemnice w komiksie. Recenzja - 28 kwietnia 2023