Set – Recenzja

Pod minimalistyczną oprawą kryje się gra logiczna, która sprawi, że zwątpicie w swoją spostrzegawczość i szybkie kojarzenie myśli. Zasady są jednak na tyle proste, że można je wytłumaczyć w 3 minuty. Jeśli zastanawiacie się dlaczego ta prosta gra jest taka genialna …

…zapraszam do recenzji.

SET to kolejna gra karciana wydana u nas przez wydawnictwo G3. Tym razem wydana w nieco większym pudełku i z większymi kartami.Od frontu bije do nas napis “Rodzinna gra na spostrzegawczość”. Co do tego czy jest aż taka rodzinna  miałbym wątpliwości, spostrzegawczość jest jednak mile widziana, a wręcz niezbędna.

CO W PUDEŁKU ?

Pudełko jak na grę karcianą jest dosyć duże (sprawia to, że gra nie jest już tak poręczna jak zwykłe gry karciane). W środku znajdziemy instrukcję i 84 karty włożone w wypraskę ( 3 karty są puste więc zgubioną bądź zniszczoną sztukę można łatwo zastąpić ). Wykonanie kart stoi na najwyższym poziomie, są one trochę większe od  typowych. Instrukcja nie jest długa, ale wyjaśnia w dokładny sposób wszystkie aspekty gry. Dodatkowo jest okraszoną dużą ilością przykładów co ułatwia zrozumienie zasad.

JAK W TO SIĘ GRA ?

Dostajemy 81 unikalnych kart. Każda z nich posiada 4 cechy:

•  Ilość: jedna, dwie lub trzy figury
•  Kolor: zielona, czerwona lub fioletowa
•  Kształt: elipsa, fala lub romb
•  Wypełnienie: brak, częściowe lub pełne

Na początku rozgrywki rozkładamy na stole 12 kart. Celem graczy jest zebranie tzw. Setów, czyli 3 kart na których każda pojedyncza cecha jest różna lub taka sama.Kiedy, któryś z graczy go zauważy mówi głośno “Set” gra na chwilę się zatrzymuje i sprawdzamy czy jest on poprawny. Każdy Set jest wart 3 punkty, jednak kiedy wytypujemy zły set tracimy jedną kartę.  Następnie karty uzupełniane są do 12. Jeśli na stole nie ma żadnego Seta, lub gracze wspólnie zdecydują, że nie mogą już żadnego znaleźć należy dołożyć 3 kolejne karty. Gra kończy się w momencie kiedy wyczerpie się stos kart i nikt już nie będzie mógł znaleźć kolejnego Seta.

Mimo prostych zasad emocji w grze nie brakuje. Trzeba mocno wytężyć wzrok i śledzić kombinacje kart, które mogą utworzyć Set. Szybkie kojarzenie i abstrakcyjne myślenie jest niezbędne do wygranej.

Przyda się też refleks, ponieważ kto pierwszy wykrzyknie hasło pierwszy wskazuje Set. Jeśli kolejna osoba nadal ma swój Set na stole może go także zabrać. Nierzadko zdarza się, że gracze siedzą po kilka minut wpatrując się w milczeniu w karty, aż tu nagle kilka osób zauważa ten sam Set i jak najszybciej krzyczy hasło. Zasada pozwalająca na dołożenie większej ilości kart mocno usprawnia grę.

Jeśli dopiero co rozpoczęliśmy przygodę z Setem, możemy użyć tylko kart, które mają jedną cechę wspólną (np. wszystkie mają jednolite wypełnienie). Ta wersja sprawdza się też dla dzieci ponieważ łatwiej jest znaleźć Set. Jeśli gra na normalnych zasadach sprawia nam problem, można od początku grać używając 15 zamiast 12 kart.

PODSUMOWANIE

Set nie jest grą dla wszystkich. Wielbiciele łamigłówek i gier logicznych będą zachwyceni, niektóre osoby nie radzą sobie jednak z szybkim znajdowaniem Setów. Można im pomóc dokładając dodatkowe karty.

Gra wymaga pełnego skupienia i koncentracji, a przede wszystkim szybkiej analizy możliwych kombinacji. Potrzeba kilku gier żeby w miarę szybko kojarzyć, które karty z wystawionych na stole pozwolą nam na utworzenie Seta.

Nie polecam też sadzać przy jednym stole amatorów i osób, które już sporo grały. Często osoby, które dopiero poznają grę zniechęcają się na widok dobrych ( szybkich ) poczynań przeciwników. Gra świetnie nadaje się do gry w więcej osób, wystarczy by wszyscy widzieli karty. Jeśli nie gra żaden Setowy wymiatacz, można spokojnie pograć z rodziną bądź dziećmi. Mnie osobiście gra zauroczyła i staram się grać w nią przy każdej nadarzającej się okazji. Świetnie sprawdza się też w grze dwuosobowej. Rozruszanie umysłu gwarantowane

Ocena (4 / 5)

Plusy:

DODATKI

• Wersja gry do zagrania w przeglądarce. klik
• Profil gry w serwisie BoardGameGeek. klik
• Temat na forum. klik

Grę do recenzji dostarczyło wydawnictwo G3.